Dag 2: Lima

Waarom gaan?
Met mist dat de koloniale gevels en hoogbouw bundelt, vergt het een beetje fantasie om voorbij de grauwe eerste indruk van Lima te komen. Na Cairo, is deze uitgestrekte metropool de tweede droogste wereldhoofdstad, die zich uitstrekt boven een lange kustlijn van hoogbouw appartementen gebouwd naast de pre-Colombiaanse tempels, en snelle Pacifische golven rollen in de richting van lawaaierig verkeer. Denk een deel zuidelijk Cali overgoten met een flinke dosis America Latina.
Maar Lima is ook verfijnd, met een beschaving die duizenden jaren teruggaat. Statige musea showen subliem aardewerk; galerijen debuteren edgy kunst; plechtige religieuze processies dateren uit de 18e eeuw en drukke nachtclubs pulseren met tropische beats. Geen bezoeker kan de geniale kook kunsten van de hoofdstad missen, onderdeel van een al 400 jaar durende gastronomische revolutie.
Dit is Lima. Gehuld in geschiedenis, heerlijk rommelig en vol van esthetische hoogstandjes. Denk er niet eens aan om het te missen.

We begonnen dus onze rondreis in de indrukwekkende hoofdstad van Peru, waar we een dag de tijd hadden om de stad te verkennen. Vooral het oude koloniale gedeelte van Lima was interessant vanwege de vele prachtige kerken, pleinen en gebouwen. De laatste jaren zijn kosten nog moeite gespaard om de oude stad haar glorie van weleer terug te geven.
Lima kent daarnaast een aantal musea die de moeite waard waren, zoals het Museo de Oro, waar een indrukwekkende wapencollectie met harnassen van de conquistadores en zelfs het zwaard van Pizarro te zien is. Ook is het leuk in Parque Kennedy in de wijk Miraflores rond te kijken, waar de rijken van Peru wonen. Hier vind je de gezelligste restaurantjes van de stad.

Het eerste avontuur begon al op het moment dat we in de taxi zaten. Hopelijk kwamen we op de goede plek uit! Vanuit het hotel was het namelijk toch wel een eindje naar de historische stad van Lima. Onderweg viel het op dat er veel zwerfhonden op straat liepen. Ook in historisch Lima waren ze overal te vinden, evenals politie.
Bij aankomst in de historische stad hadden we nog een uurtje de tijd voordat de wisseling van de wacht bij Palacia de Gobior zou plaatsvinden. We besloten om tot die tijd La Catedral de Lima met een bezoekje te vereren. Deze kathedraal herbergt de overblijfselen van de eens misplaatste conquistador Francisco Pizarro in een beschreven loden doos.

Rond de middag liepen we richting Lima's 140 vierkante meter Plaza de Armas, ook wel de Plaza Mayor genoemd. Dit was niet alleen het hart van de 16e-eeuwse nederzetting opgericht door Francisco Pizarro; het was een centrum van het wereldwijde imperium van de Spanjaarden. Hoewel er geen enkel oorspronkelijk gebouw meer bestaat, staat er in het midden van het plein een indrukwekkende bronzen fontein, dat gebouwd is on 1650.
Rondom het plein staan een aantal belangrijke openbare gebouwen: in het oosten bevindt zich het Palacio Arzobispal (Aartsbisschoppelijk Paleis), gebouwd in 1924 in koloniale stijl, welke een aantal van de meest exquise Moorse balkonnen van de stad draagt. Naar het noordoosten staat het bloklange Palacio de Gobierno, een grandioos gebouw in barok stijl uit 1937 dat dienst doet als residentie van de president van Peru. Aan de voorkant staat een fraai geüniformeerde presidentiële garde (denk aan het Franse Vreemdelingenlegioen, c 1900), dat elke middag een verandering van de wacht doet - een plechtige affaire die gepaard gaat met een slow-motion ganzenpas en het sublieme geluid van een fanfare dat 'El Condor Pasa' als militaire mars speelt.
Tijdens deze wisseling van de wacht had ik (natuurlijk) al direct sjans met een schattige Peruaan. Toen ik vertelde dat ik uit Nederland kwam, kreeg ik een armbandje omgeknoopt waarin een oranje streepje was verwerkt, want dat wist hij wel! Het armbandje was zelf gemaakt en vervolgens kreeg ik een hele uitleg over met wat voor studie hij nu bezig was en hoe hij dat dan bekostigde. Leuk en irritant tegelijk, want ik miste de halve ceremonie. Wat ook erg opvallend was, was dat er zo belachelijk veel politie in het centrum stond! Schermen en zwaar bewapend; het was allemaal aanwezig. We hebben zelfs een heus pantserwagen gezien!

Na de ceremonie was het tijd om ergens wat te gaan eten. Gelukkig had ik me al enigszins voorbereid, waardoor ik al snel wist waar ik wat wilde gaan eten. Ik kreeg meteen zeven volgers mee en we belandden in Domus dat Peruaans eten serveert. Domus is een gerestaureerd 19e-eeuws herenhuis met 2 moderne, maar toch intieme kamers. Het komt tegemoet aan journalisten uit de nabij gelegen kantoren van El Comercio. Het is geen a la carte dineren, wel een dagelijks wisselende lijst van goed uitgevoerde Peruaan-Italiaanse specialiteiten die altijd inclusief een vegetarische optie zijn. Vers geperste sappen begeleiden dit feestmaal goed. Uitstekende prijs; sterk aanbevolen.

A la Limena
Veel restaurants in Lima zwakken de specerijen van een aantal traditionele gerechten voor buitenlandse reizigers af. Als je van pikant houdt (picante), vertel ze dan het vuur aan te zetten door te vragen naar je eten a la Limena - Lima-stijl.

Na het eten wilde ik graag een wandeltocht maken door Downtown Lima, waarbij ik sowieso het Monasterio de San Fracsisco van binnen wilde bekijken. Alle zeven mannen gingen akkoord - heerlijk toch! - en het duurde dan ook niet lang voor ik omgedoopt werd tot reisleidster. Stiekem best leuk ;)
Onze wandeling startte in El Barrio Chino (Chinatown) waar we in principe thee of lunch konden krijgen in een Kantonese eetgelegenheid, maar onze buikjes zaten helaas nog aardig vol. Vervolgens liepen we via het voetgangersgebied Capon naar Mercado Central, waar kraampjes vol goederen van voetbalshirts tot stapels tropisch en Andes fruit te verkrijgen waren. We volgden Ayacucho twee blokken naar Museo de Inquisicion waar alleen wassen beelden worden gemarteld in de kelder. Nadat we dit macabere museum gepasseerd waren, kwamen we bij het Monasterio de San Francisco om de indrukwekkende catacomben van het klooster te bekijken die schedels en botten bevatten die in geometrische ontwerpen uitgelegd zijn. Helaas was het niet toegestaan om foto's te maken, dus hieronder een beschrijving van wat er zoal in het klooster te zien was.

Deze heldere gele Franciscaanse klooster en kerk zijn het meest bekend om zijn rechtlijnige catacomben (met naar schatting 70.000 beenderen) en zijn opmerkelijke bibliotheek dat 25.000 antieke teksten behuisd. Als je deze bibliotheek binnenloopt, lijk je regelrecht in een scene van de Harry Potter films in te lopen; erg indrukwekkend! Ook de boeken zijn erg mooi om in deze staat te mogen beschouwen. Sommige teksten dateren van voor de verovering. Maar deze barok structuur heeft vele andere schatten: de meest spectaculaire is een geometrische koepel in Moorse stijl boven de belangrijkste trap, die werd gesneden in 1625 (gerestaureerd in 1969) van Nicaraguaans cederhout. Het is niet te bevatten hoe dit gemaakt is en daarnaast lijkt het een grote wiskundige constructie. Daarnaast zijn er nog 13 schilderijen van de Bijbelse aartsvader Jacob en zijn 12 zonen, toegeschreven aan het atelier van de Spaanse meester Francisco Zurbaran. Een ander indrukwekkend schouwspel had te maken met de gevolgen van de aardbeving in 2007. Door de beving waren hele stukken pleisterwerk van de muren gekomen, die stukken muurschildering hadden blootgelegd. Op sommige stukken wel drie lagen over elkaar!

Na het klooster was het de bedoeling om een rondje Parque de la Muralla te doen, maar deze bleek helaas gesloten. Het ruime stadspark ligt naast de overblijfselen van de oorspronkelijke stadsmuur.

Daarom liepen we weer richting Palacio del Gobierno wat weer uitkwam op Plaza de Armas. Op dit plein stonden meer openbare gebouwen die het fotograferen waard waren. Een daarvan was Palacio Arzobispal (Aartsbisschoppelijk paleis), welke een aantal van de best bewaarde sierlijke Moorse balkons van de stad heeft, perfect ontworpen voor het onopvallend 'mensen kijken'.
Ook La Catedral de Lima - behuist de eens misplaatste overblijfselen van de conquistador Francisco Pizarro in een beschreven loden doos - is aan dit plein gevestigd.

Plaza de Armas zelf is omgeven door palmbomen en sierlijke kanarie-gele gebouwen. In het tijdperk van de onderkoningen diende het als de markt, 'bullpen' en zelfs als executieplaats.

Gelegen aan Plaza de Armas ligt een boulevard, waar aan het begin Iglesia de la Merced staat, oorspronkelijk gebouwd in 1541. Hier vond de eerste Mis in Lima plaats. Ik heb even binnen gegluurd voor een glimp van de indrukwekkende mahoniehouten altaren. De rest van de boulevard - Jiron de la Union - dat ooit het hart van het adellijke leven in de stad was, is nu vol met bioscopen en goedkope schoenenwinkels. Aan het einde van de boulevard vonden we Grant Hotel Bolivar, het eerste fijne hotel van de stad. Dit is helaas vergane glorie, waar we eigenlijk een borreltje voor hadden moeten drinken, maar het was tijd om terug te gaan naar ons hotel.

Het bleek best lastig om een taxi te vinden die ons daar naartoe wilde brengen, maar in gebrekkig Spaans en mijn charmante glimlach is het toch gelukt! Ander opvallend fenomeen: er bleken heuse kattenkolonies in een semi-afgesloten parkje te leven! Honden, katten... alles leeft hier op straat en krijgt alle vrijheid om te gaan en te staan waar ze willen. Lopen ze een restaurant of huis binnen, wordt dat gewoon getolereerd. Bizar en hartverscheurend tegelijk.

Het was een lange, leuke en vermoeiende dag. Morgen vertrekken we naar Pisco!