Dag 4: Pisco - Huacachina

De dag ging vandaag van start met een excursie naar de Ballestas, waarbij we eerst langs de zogenaamde Candelabra voeren, een enorm figuur in het zand getekend, waarvan niemand de oorsprong kent en waarover vele theorieën bestaan. Bij de eilanden leven zeer veel verschillende soorten zeedieren: vele soorten vogels, zeeleeuwen en zelfs pinguïns. De vogels hebben als sinds de tijd van de Inca’s gezorgd voor een belangrijk product: hun uitwerpselen vormen een uitstekend soort mest, ‘guano’.

Islas Ballestas
Ondanks de bijnaam ‘de arme man van Galapagos’, zorgen de Islas Ballestas voor een onvergetelijk uitstapje. De enige manier om er te komen is met een boottour. Met de tour kom je niet daadwerkelijk op de eilanden, maar je komt wel verrassend dicht bij een indrukwekkende verscheidenheid aan wilde dieren. Geen van de kleine boten hebben een hut, dus kleding tegen wind, nevel en zon is aan te raden. De zee kan ruw zijn, dus mensen die last hebben van reisziekte moeten medicatie nemen voordat ze aan boord gaan. Draag een hoed (er worden goedkope verkocht op de haven), want het is niet ongebruikelijk om een directe hit van guano (uitwerpselen) van de zeevogels te ontvangen. Ik was blij dat ik Hjalmar bij me had, want die heeft de volle lading opgevangen!

Op de heen-boottocht, die ongeveer 30 minuten duurde, zijn we net buiten de kust gestopt om de beroemde Candelabra geoglyph te bewonderen. Nog een uur werd doorgebracht varend rond bogen en grotten van de eilanden en kijkend naar grote kuddes luidruchtige zeeleeuwen op de rotsen. De meest voorkomende guano producerende vogels in dit gebied zijn de guanay aalscholver, de Peruaanse booby en de Peruaanse pelikaan, gezien in kolonies van wel duizend vogels sterk. We zagen ook Humboldt pinguïns en als we geluk zouden hebben gehad, ook dolfijnen. Hoewel we dichtbij genoeg konden komen bij de wilde dieren om ze goed te kunnen zien, zijn sommige soorten – vooral de pinguïns – beter zichtbaar met een verrekijker.

Hierna verlieten we de kust en reden landinwaarts naar Huacachina. We overnachtten hier midden in de prachtige oase in een woestijn van zandduinen. Eerst stopten we nog bij een wijngaard, waar we konden zien hoe de wijn (en natuurlijk Pisco sour!) gemaakt werd. Gevolgd door een proeverij en een giechelbui was dit een leuke oppepper voor het vervolg van de reis. :P In Huacachina aangekomen besloten we te lunchen in het hotel (met zwembad!). We hadden er namelijk voor gekozen om aan het eind van de middag met een buggy de woestijn te verkennen en sandboards te huren. Het materiaal was primitief, maar het was in deze mooie omgeving een onvergetelijke ervaring. Wat was dat gaaf zeg, zo op een sandboard van een zandduin zoeven! Na een uur gespeeld te hebben in het zand, keken we vanuit de duinen naar de zonsondergang. Die gaat hier verbazingwekkend snel! Nog geen minuut en hij is weg!
Als je besluit dit ook te gaan doen, vergeet dan niet dat je je midden in de woestijn bevindt en neem dus water en een petje mee!

Ook het diner hebben we weer in het hotel gedaan. Onlangs uitgebreid, heeft de Huacachinero het beste restaurant van de oase, een ontspannend zwembad (geen schetterende muziek) en onmiddelijke toegang naar de duinen via de achterpoort als je in bent voor een één-stap-vooruit-twee-stappen-achteruit klim naar de zonsondergang van je dromen. Aangename rustieke kamers hebben supercomfortabele bedden, maar geen TV's - maar ja: Wie heeft ze nodig?

Na het eten besloot ik dat ik nog wel graag een lokaal biertje wilde gaan drinken. Samen met een ander reisgenootje besloten we House of Avinoam eens uit te proberen. We moesten wel even zoeken zonder plattegrond en ineens kwam ik een bbq op straat tegen waar ze 'anticuchos' klaarmaakten. Dit stond al langer op mijn 'things-to-eat lijst' en is eigenlijk runderhart. Hoewel het afgeraden werd om eten op straat te kopen, heb ik dat lekker toch gedaan. En het was heerlijk! Trots was ik en de volgende dag niet ziek! :)
Hierna vonden we ook de bar waar we naar op zoek waren en hebben een lekker biertje genuttigd in een relaxte hangmat.

Terug in het hotel bleek iedereen al naar bed, dus ik ook maar. Op naar een nieuwe dag!

Voor degenen die het leuk vinden om nog een filmpje te zien vanuit de sandbuggy en mij langs willen zien zoeven op een sandboard: https://www.youtube.com/watch?v=kP5V8hTPGNI&feature=youtu.be